در پی ناپدید شدن شمار زیادی از پرندگان دریایی از جزیره‌های زیستگاهشان، فعالان حفاظت از گونه‌های جانوری قصد دارند با نصب مجسمه‌های این پرندگان با اندازه واقعی، آن‌ها را به این جزیره‌ها بکشانند.

بر اثر ساخت و ساز، شکار غیرقانونی، ‌آلودگی، و بحران زیست‌محیطی، تعداد پرندگان دریایی در جزیره موریس که زمانی زیستگاه پرنده منقرض‌شده دودو بود، به شدت کاهش یافته است.

گونه‌های جانوری در جزیره‌هایی که نام آن‌ها را بر خود دارند، از جمله ایل اوئگرت یا جزیره اگرت، جزیره بِرد (پرنده)، و جزیره‌های برد راک (صخره پرندگان) و فلامینگو، کمیاب شده‌اند.

اما طرح جدیدی ارائه شده است تا برای فریب دادن پرندگانی که بر فراز این جزیره‌ها پرواز می‌کنند، گول‌زنک‌هایی کار بگذارند. بدان ترتیب، پرندگان بر فرض خیال خواهند کرد تعدادی پرنده در جزیره اگرت ساکنند، پس مکان امنی برای فرود آمدن است و در نهایت در این جزیره‌ها جفتگیری می‌کنند و تخم می‌گذارند.

همز‌مان با نصب این مجسمه‌های گول‌زنک، صدای پرندگان را نیز پخش خواهند کرد تا آن‌ها را جذب کنند.

متخصصان می‌گویند پیش‌تر در طرح‌های بازگرداندن پرندگان دریایی در سایر نقاط دنیا، ثابت شده است که نصب مجسمه‌های گول‌زنک در کنار پخش صدای پرنده، حربه مؤثری است.

حدود ۹۰ درصد گیاهان غالب جزیره موریس جزو گونه‌های درمعرض خطرند و ۶۱ درصد گونه‌های جانوری بومی آن کشور، از جمله پرنده معروف دودو، اکنون دیگر منقرض شده‌اند.

کارگران قرار است جزیره‌ها را از گونه‌های گیاهان مهاجم پاک کنند و گونه‌های بومی را دوباره بکارند.

فعالان حفاظت از گونه‌های جانوری و گیاهی امیدوارند دوباره چلچله دریایی معمولی، چلچله دریایی کوچک، پرستوی دریایی پشت‌سیاه، نوک‌سرخ دم‌سفید، و نوک‌سرخ دم‌سرخ را به این جزیره‌ها باز گردانند.

همه‌گیری کووید-۱۹ اجرای بخش‌هایی از این طرح را به تعویق انداخته است. پیدایش یک لکه نفتی در ماه اوت پارسال و تلاش برای پاکسازی آن نیز باعث شد این جزیره ماه‌ها بسته بماند.

ویکاش تاتایا، از بنیاد حیات وحش موریس، می‌گوید: «همین که نام این پرندگان را بر این جزایر گذاشته‌اند، نشان‌ می‌دهد که زمانی چه اهمیتی برای اینجا داشته‌اند یا چقدر جمعیت‌شان زیاد بوده است.»

«حالا به علت ساخت‌وساز، شکار غیرقانونی، یا وجود جانوران شکاری، پرندگان لانه‌گذار به کلی از برخی از این جزیره‌ها رفته‌اند و در بعضی دیگر نیز جمعیت چشمگیری از آنان باقی نمانده است.»

او می‌افزاید که اثر واقعی لکه‌های نفتی اغلب سال‌ها بعد آشکار می‌شود.

او می‌گوید: «پرندگان دریایی با آوردن مواد مغذی مهم از دریا به خشکی، به حاصلخیزی خاک کمک می‌کنند. حضور آن‌ها برای رشد گیاهان و حشرات و در نهایت کل زنجیره غذایی مفید است.»

«اگر جمعیت پرندگان دریایی در این جزیره‌ها زیاد شود، برای صخره‌های مرجانی هم خوب است، چون باروری‌شان را افزایش می‌دهد، و برای سلامت شیلات نیز مفید است. این پرندگان از جاذبه‌های گردشگری مهم این جزیره‌ها نیز هستند.»

این طرح را بنیاد حیات وحش موریس به عنوان بخشی از طرح بزرگتر برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد برای حفظ زیستگاه‌های دریایی جهان و جلوگیری از انقراض قریب‌الوقوع حدود یک میلیون گونه (بر اساس هشدار محققان)، در دست اجرا دارد.

برنامه ده‌ساله سازمان ملل متحد برای بازسازی زیستگاه‌های طبیعی، حرکتی جهانی است در مسیر احیای فضاهای طبیعی‌ای که بر اثر توسعه از دست رفته‌اند. اجرای این برنامه از شنبه هفته آینده، هم‌زمان با روز جهانی محیط زیست، آغاز خواهد شد.

جارد بوسایر، مدیر برنامه پیمان نایروبی، گفت: «اقدامات این طرح، مانند کاشتن مجدد گیاهان بومی و احیای زیستگاه‌های جانوران، الگوی خوبی است برای کشورها که ببینند چگونه می‌توانند طبیعت را احیا کنند و زیستگاه‌هایی پدید آورند که نه تنها برای حیات وحش، که برای انسان نیز مفید است.»